De millennial zonder IT-skills
Ik kan je bijna horen denken; bestaan die?! Helaas moet ik je uit de droom helpen; ze bestaan. Ik ben een millennial (volgens Wikipedia geboren tussen 1981 en 2000) en ICT en ik zijn geen vrienden. Een leuke PowerPointpresentatie maken? Dat lukt nog wel. Een Canva poster maken? Check. Een leuk Word-format gebruiken? Check. Maar Excel, Beamers, Kabels, Wifi, Outlook, Apps, data, nee, nee en nog eens nee.
Akte 1: Het begint al op je eerste werkdag. De man van de ICT, ja ieder bedrijf heeft er wel een, komt je je nieuwe laptop brengen. Hij vraagt je een nieuw wachtwoord in te stellen, natuurlijk niet zomaar een wachtwoord maar een wachtwoord met hoofdletters, kleine letters, cijfers, bijzondere tekens en zonder enige logica. Hmm. Je denkt er even over na, doet vijf pogingen voordat het wachtwoord aan de eisen voldoet en de eerste stap is gezet; je kunt inloggen. Vervolgens legt hij nog iets uit over de servicedesk, werken op afstand via een secure app, de verschillende ‘drives’ die ze gebruiken, zowel die in de lucht als de fysieke, hoe je moet inloggen bij programma a en hoe je een wachtwoord aanmaakt voor programma b, hoe je gedownloade bestanden iedere dag verwijderd worden, waar je dingen privé kunt opslaan, waar handleidingen staan en hij sluit af of je en rugtas of een schoudertas wilt om je nieuwe kindje in te vervoeren. En daar begint de ellende, want jij, de snel afgeleide millennial die je bent, was eigenlijk de hele tijd alleen maar bezig met welk wachtwoord je nou daadwerkelijk had gekozen. Paniek! De aardige ICT-man heeft je inmiddels achtergelaten en jij begint, op hoop van zegen, wachtwoordcombinaties in te voeren. En gelukkig het bureaublad verschijnt zonder dat je je eigen account hebt geblokkeerd, de eerste hobbel is genomen.
Akte 2: Je eerste week vliegt voorbij. Je hebt je het tot nu toe best goed weten te verbergen en het is je zelfs gelukt om je wat oudere collega uit te leggen hoe web-Whatsapp werkt, you’re going strong. Maar dan opeens, de nachtmerrie van alle digibeten; Excel! Je krijgt het verzoek om een heel Excel-file aan te passen. En niet zomaar eentje, nee eentje bestaande uit tientallen tabbladen, met ingewikkelde formules, draaitabellen, pivots, what-if analyses enzovoort. Je probeert de vraag nog een beetje te ontwijken, kijkt wanhopig om je heen maar onder het mom ‘iedereen van jouw leeftijd is toch goed met Excel’ wordt deze taak toch echt aan jou toebedeeld. Natuurlijk laat jij je niet kennen, je googelt erop los, vraagt een vriend met een Excel-knobbel en na veel gepuf en gesteun lijkt het te zijn gelukt. Of je je resultaten ook even kunt presenteren? Natuurlijk, presenteren, dat kan jij wel! Je maakt een mooie PowerPointpresentatie en op dinsdagochtend ben je er klaar voor je. Je staart naar de kabels in de presentatieruimte, ziet er eentje die je herkent als de USB en plugt hem in je laptop. Er gebeurt niks. Je doet de beamer aan en uit, nog niks. Je probeert elke andere kabel in de ruimte; blijkt de beamer draadloos te zijn, zucht. Zo nu lijk je er dan toch echt klaar voor en gelukkig voor jou; in je presentatie staan geen filmpjes!
Herkenbaar? Mijn tips; Google is je beste vriend en door je te omgeven met Babyboomers voel je je toch net iets minder alleen in je strijd!
