Hoe raak je de juiste snaar?
“And through it aaaaaaallllll...!” Ik kijk de zaal in en richt mijn microfoon op het publiek. De zaal neemt het over en ik geniet. “She offers me protection, a lot of love and affection, whether I’m right or wrong!”. Gedurende een paar seconden ben ik stil en zie ik de hele zaal bezig zijn met een en hetzelfde ding. Ik kan er niet omheen, dit komt echt binnen. Ik pak de draad weer op en rond samen met het publiek af. “I’m loving angels instead…”.
Nu hoor ik je denken, waarom in vredesnaam deze anekdote? Terechte vraag. Ik zal je eens proberen mee te nemen in mijn gedachtegang. Naast muziek maken is er namelijk nog iets waar ik graag mee bezig ben: de transitie naar een duurzamer ingerichte, of zelfs circulaire, samenleving. Hetgeen waar ik als Circular Young Professional bij YSE dagelijks mee bezig ben! In mijn werk probeer ik mensen en organisaties te bewegen en te inspireren om de transitie naar een duurzame samenleving te starten door het vertellen van een duidelijk en positief verhaal.
Valt er dan een parallel te trekken tussen deze twee verschillende dingen waar ik mee bezig ben? Zelf denk ik van wel. In zowel mijn werkzaamheden bij YSE, als bij het maken van muziek ben ik bezig met het vertellen van een verhaal. Waar dit zich in mijn werk uit als een hopelijk inspirerend verhaal waarom het overstappen naar een circulair businessmodel kansen biedt voor een organisatie en bij muziek maken als een lied waarbij ik hoop dat het mensen raakt, het doel is hetzelfde: het bewegen van mensen. Nu weet ik ook wel dat het maken van muziek een ander verhaal is dan het starten van een transitie, maar toch ervaar ik een raakvlak als het gaat om de randvoorwaarden om deze gewenste beweging in gang te zetten.
Als ik bedenk wat mijzelf bewoog toen ik aanwezig was bij een liveoptreden van een voor mij inspirerende band als Spinvis, of als ik na ga waarom de eerste Nederlandse astronaut, Wubbo Ockels, mij zo raakte tijdens een van zijn lezingen over duurzaamheid, dan zie ik bij allebei dat zij een verhaal vertelden met geloof en passie. Mede om die reden wisten ze mij mee te nemen in hun verhaal en heeft het veel indruk gemaakt. Ik probeer me wel eens te bedenken of zij mij ook hadden geraakt als geloof en passie zouden missen in hun verhaal. Mijn vermoeden is dat hun verhaal een stuk minder binnen zou komen. Dit is waar ik de belangrijke overeenkomstige randvoorwaarde om je boodschap over te laten komen zie, want onafhankelijk van of je een verhaal vertelt in de vorm van een lied dat je zingt of in de vorm van een betoog waarom het overstappen naar een circulair businessmodel kansen biedt voor een organisatie; het is belangrijk dat je gelooft in wat je doet en je dit met passie brengt. Zodra dit in een verhaal mist, is het ontzettend moeilijk om de beoogde beweging te creëren.
Op vele, vele malen kleinere schaal is dit ook wat ik zelf ervaar tijdens het maken van muziek. Als ik zonder passie en geloof een nummer zing, zal ik het publiek nooit kunnen interesseren in wat ik op dat moment aan het doen ben. Dit is dan ook precies wat ik probeer mee te nemen in mijn werk bij YSE, door met geloof en passie te proberen mensen en organisaties in beweging te brengen om de transitie naar een duurzaam ingerichte samenleving te versnellen!
Kortom, wat je ook doet, geloof in wat je doet en ga er met passie en overgave in!
